Geschiedenis

Zo'n twee duizend jaar geleden, toen Kyoungju nog de hoofdstad was van het oude koninkrijk Silla, het tegenwoordige moderne Korea, werden op de torenmuur van een boeddhistische tempel twee reuzen gebeeldhouwd.
De reuzen zijn met de gezichten naar elkaar toe gekeerd en laten een gevechtshouding zien die gelijkenis vertoont met hedendaagse standen in moderne krijgskunsten. Er is nog enige discussie over het feit of deze reuzen de vroegste ontwikkelingen vertonen van de moderne krijgskunst Taekwon-Do

Wel staat vast dat Taekwon-Do al 50 jaar voor Christus reeds beoefend werd. Gedurende die tijd was Korea opgedeeld in drie aparte koninkrijken: Silla, Koguryo and Baekche. Schilderingen aan het plafond van de Muyong-chong, een koninklijk graf uit de Koguryo dynastie, bewijzen dat toen al de oudst bekende stijl van het Taekwon-Do, het Tae-Kyon, beoefend werd.
Net als andere schilderingen uit die tijd tonen deze het ongewapende gevecht waarbij technieken gebruikt worden die veel lijken op het moderne Taekwon-Do. Vooral het gebruik van de meshand, de gesloten vuist en verschillende klassieke gevechtshoudingen.
Hoewel Taekwon-Do voor het eerst verscheen in het Koguryo koninkrijk, zijn het de adelijke krijgers uit de Silla dynastie, de Hwarang, waar de groei en verspreiding van de kunst door het hele Koreaanse schiereiland aan toegeschreven moeten worden.
Van de drie koninkrijken was Silla als eerste gevormd, maar bleef altijd de kleinste en minst ontwikkeld. Silla's kustlijn werd voortdurend overvallen en geplunderd door Japanse piraten. 
Koning Gwahggaeto, de 19e monarch uit de Koguryo dynastie, stuurde gewapende strijdkrachten om het aangrenzende Silla koninkrijk te helpen de piraterij te bestrijden. Het lijkt erop dat in die tijd het Tae-Kyon voor het eerst geïntroduceerd werd bij de krijgers uit Silla. Zij kregen direct onderricht in de stijl en in het geheim ook een aantal Sillaanse krijgers door vroegere meesters van de kunst. Deze, in Tae-Kyon getrainde krijgers werden later bekend als de Hwarang. De Hwarang stichtten een militaire academy voor de jonge adelijkheid van Silla. Deze academie vormden een elite vereniging Hwarang-Do genaamd, vrij vertaald in het engels naar "the way of the flowering manhood". Deze vereniging adopteerden het Tae-Kyon als onderdeel van hun basis training methode. De studenten van de Hwarang-Do, allen leden van de adelijkheid, werden getraind in verschillende aparte disciplines, inclusief geschiedenis, confuciaanse filosofie, ethiek, boeddhistische zedenleer, paardrijden, boogschieten, zwaardvechten, militaire tactieken en Tae-Kyon.
Het leidend beginsel van dit opvoedkundig systeem was gebaseerd op de codes van het menselijk gedrag, toegeschreven aan de boeddhistische geleerde Wonkang. Deze principes van kwaliteiten waren trouw, gehoorzaamheid, betrouwbaarheid, moedig in de strijd en respect voor het menselijk leven. Deze gedragscode van de leer van het moraal heeft zijn weg gevonden in het moderne Taekwon-Do  en wordt weerspiegeld in de onderliggende fundamentele filosofie.
De Hwarang reisden over het hele Koreaanse schiereiland om meer kennis te vergaren over de verschillende mensen en culturen die er woonden. Deze reizende krijgers waren verantwoordelijk voor de verspreiding van het Tae-Kyon door heel Korea gedurende de Silla dynastie die duurde  van 668 tot 935 na Christus. Gedurende deze periode bleef Tae-Kyon vooral een sport en recreatieve bezigheid ontwikkeld om de fysieke fitheid van de beoefenaar te verbeteren. De mogelijkheden voor een zelfverdedigings- systeem werd niet gerealiseerd tot aan de Koryo dynastie (935 tot 1392) toen het focus van de sport verschoof naar de gevechts- aspecten. Gedurende deze tijd werd Tae-Kyon bekend als Subak en het veranderde van een meer fitness systeem naar een potentieel dodelijke gevechts- kunst. Het eerste wijd en zijd verkrijgbare boek wat ging over de kunst van Subak was geschreven gedurende de Yi dynastie (1397 tot 1907) met de bedoeling de kunst aan te moedigen onder de algemene bevolking.

De populariteit van het Subak gedurende dit tijdperk was er verantwoordelijk voor dat het zo snel aangepast werd en kon overleven. Helaas, gedurende het tweede deel van de Yi dynasty begon de kunst in te boeten in populariteit als gevolg van veranderingen in politieke opvattingen over het leger en zijn activiteiten. Vanwege deze verschuivingen werd Subak slechts nog binnen een aantal families verspreid over Korea behouden. Van generatie op generatie werd de kunst overgedragen. Hierdoor kwam het dat, gedurende deze periode, Subak levend werd gehouden door burgers in plaats van de adelijkheid.
In 1909 drong Japan Korea binnen en bleef Korea bezet gedurende de daarop volgende 36 jaar. Japanse autoriteiten legden een totaal verbod de beoefening van alle inheemse Koreaanse gevechtskunsten. Echter, dit verbod vergrootte alleen maar de interesse en populariteit van de kunsten en leidde tot de opkomst van Subak. De ondergrondse soort van gevechtskunsten in Korea veranderde ingrijpend in 1943, toen hun verbod werd opgeheven en verschillende gevechtsmethoden werden geïntroduceerd in het land. Na de bevrijding van Korea in 1945 werd de eerste Kwan, toegewijd aan het onderwijzen van een inheemse Koreaanse gevechtskunst, geopend in Yong Chun, Seoul. Deze dojang was genoemd naar de Chung Do Kwan. In hetzelfde jaar deden Moo Duk Kwan en de Yun Moo Kwan hun intrede in Seoul. Het volgende jaar opende de Chang Moo Kwan en de Chi Do Kwan hun deuren voor studenten. Tussen 1953 en begin jaren 60 openden zeven andere scholen. Hoewel alle scholen beweerden de traditionele Koreaanse gevechtskunst te onderwijzen, beklemtoonden allen een ander aspect van Tae-Kyon/Subak met als gevolg dat er verschillende namen voor dezelfde stijl verschenen: Soo Bahk Do, Kwon Bop, Kong Soo Do, Tae Soo Do en Dang Soo Do, behalve degene die beweerden het traditionele Tae-Kyon te onderrichten.
Verschillen tussen de vele Kwans hielden de vorming van een regulerend syteem gedurende meer dan 10 jaar tegen.
Het onderricht van deze gevechtstechnieken echter, vonden een sterke acceptatie bij het leger. In 1952 woonde de toenmalige president Syngman Rhee een half uur durende demonstratie bij van Koreaanse meesters in de krijgskunsten. Rhee was zodanig onder de indruk dat hij het bevel gaf om trainingen in de krijgskunsten op te nemen als onderdeel van de reguliere militaire training.
Op 11 april 1955 werd een bijeenkomst georganiseerd om de verschillende Kwans te verenigen onder een gemeenschappelijke naam. In het begin werd de naam Tae Soo Do geaccepteerd door de meeste Kwan meesters. Twee jaar later echter werd de naam gewijzigd in de nu meer bekende naam Taekwon-Do. Deze naam werd gekozen om twee fundamentele redenen. De eerste is dat de naam precies de natuur van de kunst weergeeft (zowel hand als voettechnieken). Ten tweede is er een duidelijke gelijkenis met de oorspronkelijke naam van de kunst: Tae-Kyon.
Op 14 september 1964, werd de Koreaanse Taekwon-Do Associatie opgericht. Gedurende de jaren 60 hebben duizenden Taekwon-Do demonstratie teams overal ter wereld voor gefascineerde regerings officials demonstraties laten zien, waarna vele Koreaanse meesters werden uitgenodigd hun kunst te onderwijzen in het gastland. Tegen de jaren '70 had het Taekwon-Do een wereld wijde reputatie opgebouwd.

ITF - International Taekwondo Federation Opgericht in 1966 door generaal Choi Hong Hi zes jaar voor hij verbannen werd uit Zuid-Korea. In 1980 introduceerde Choi Hong Hi Taekwon-Do in Noord-Korea. ITF Taekwon-Do is de traditionele vorm en kijkt naar de technische beheersing en de esthetische uitvoering van technieken in de stijlvormen en het sparren. Die gebaseerd zijn op de wetten van de fysica. Bij deze vorm mag je de tegenstander tijdens het sparren op het hoofd (geen achterhoofd), voorzijde (tot op bandhoogte) en zijkant van het lichaam gecontroleerd raken (met voet- èn handtechnieken). ITF behandelt ook sterk de zelfverdediging. Sinds kort heeft de ITF een hoofdkwartier in Seoel, Zuid-Korea.

Op 28 may 1973 werd een nieuwe wereldwijde organisatie opgericht: The World Taekwondo Federation (WTF). Sindsdien heeft het WTF het Taekwon-Do op internationaal niveau gereguleerd. In mei1973 werd tevens de eerste twee-jaarlijkse WTF Championship gehouden in Seoul als een inleiding op de officele inwijding van het WTF. Sindsdien hebben wereldkampioenschappen overal ter wereld plaatsgevonden. 

Taekwon-Do wordt officieel beoefend in ruim 120 landen, en met een ledenaantal van meer dan 20 miljoen mensen maakt het een van de meest populaire vechtsporten (zo niet, de meest) ter wereld.